قصه ی غصه

یا مهدی (عج) ادرکنی

قصه ی غصه

باز دل منتظر نشست پشت نگاه پنجره

بغض دوید چه بی صدا باز به راه حنجره

وقت تماشای غروب دلم شکست پشت حصار

صدای گریه ام رسید به گوش ابر نوبهار

شکست میان آسمان سکوت سبز لحظه ها

رعد کشید نعره ای باز چو بشنید ناله ی مرا

اشک دوید رو گونه ها ،بی اختیار و بی صدا

گریه ی ابر نو بهار ،داد به اشک من بها

آری قصه ی مرا ،شنیده است ابر بهار

قصه ی غصه ی مرا ،رسانده او به گوش یار

تا که بیاید از سفر ، چاره کند کار مرا

از سر لطف و مرحمت ،کم کند بار غصه را.

شاعر : مریم پژومان

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:

[+] نوشته شده توسط maryam pejoman در 4:34 بعد از ظهر | |